وقتی به دنیا می آیم،
سیاهم.
وقتی بزرگ می شوم، سیاهم.
وقتی به زیر آفتاب می روم،
سیاهم.
وقتی می ترسم، سیاهم.
وقتی بیمار می شوم، سیاهم.
وقتی
هم که می میرم، سیاهم.
اما تو ای دوست سفید!
وقتی به دنیا می
آیی، صورتی هستی.
وقتی بزرگ میشوی، سفیدی.
وقتی به زیر آفتاب می
روی، قرمزی.
وقتی سرد میشوی، آبی هستی.
وقتی می ترسی، زرد
میشوی
وقتی بیمار می شوی، قهوه ای هستی.
وقتی هم که می میری، خاکستری
هستی.
آنوقت تو به من می گویی رنگی؟!
:: موضوعات مرتبط:
اشعار دوستان ,
,
:: بازدید از این مطلب : 768
|
امتیاز مطلب : 53
|
تعداد امتیازدهندگان : 16
|
مجموع امتیاز : 16